چند ماه قبل در همایشی در دانشگاه تهران راجع به طراحی خودرو و Art Center (یکی از بزرگترین دانشگاههای طراحی دنیا) شرکت کردم. شاید تنها چیزی که از آن همایش به خاطرم مانده - به غیر از این موضوع که مهمترین بخش گرفتن پذیرش از یک دانشگاه معتبر طراحی، تهیه پورتفولیویی پر از اسکچهای دستی است - جمله ای باشد که یکی از سخنرانهای محترم گفت: "من اگه بخوام شکل چیزی رو خوب حفظ کنم اون رو می کشم". این حرفی بود که شاید قبلا هم شنیده بودم ولی هیچ وقت توجه نکرده بودم.
مدتی بعد در همایش دیگری در همان دانشگاه تهران، سخنران دیگری نکته ای گفت با این مضمون که بهترین راه یاد گرفتن هر چیز - چه شکل و فرم اشیاء چه هر موضوع دیگر - این است که فرم آن را بکشی. و من باز هم به این جمله توجه نکرده بودم!
تا حالا شده از چیزی که توجه شما را جلب کرده عکس گرفته باشید تا تصویر آن را برای خودتان نگه دارید؟ تا حالا چند بار به عکس هایی که گرفته اید سر زده اید؟ تا حالا شده عکسی را به طور اتفاقی ببینید و متوجه شوید که اصلا یادتان نبوده که یک وقتی چنین عکسی گرفته اید؟! اگر بخواهید چیزی را به خاطر بسپارید چه کار می کنید؟
الآن که دارم این مطلب را می نویسم می دانم که هنوز هم به آن جمله توجه نکرده ام! ولی این فراموشی من اصلا چیزی از ارزشهای این نکته کم نمی کند! ولی چیزی که راجع به آن مطمئنم این است که برای کشیدن اشیای مختلف حتما لازم نیست طراحی خوبی داشته باشیم. فقط خود ما قرار است از چیزی که کشیدیم سر در بیاوریم. پس حتی لازم نیست آن را کامل بکشیم! کشیدن به ما کمک می کند تا به تمامی جوانب شکل و فرم و یا صورت مسئله های مختلف توجه کنیم و آنها را در نظر بگیریم، کاری که قطعا با فشار یک دکمه برای ضبط عکس رخ نمی دهد. انگاری این که از دستمان کمک می گیریم، حتما آن موضوع را بهتر یاد می گیریم و بهتر به یاد می آوریم.
پس نگران طراحی بدتان نباشید، کسی به غیر از خود شما قرار نیست حافظه تان را ببیند!
فروزنده طبیبی