خلاقانه گام برداشتن در مسیر حل مسأله

۴۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «TRIZ» ثبت شده است

خلاصه ی داستان ما در نظم نوآوری ...

سیدعلیرضا کاشی‌زاد

وقتی درگیر حل مسأله ای هستی، می توانی به این فکر کنی که یک فردی، یک روزی در یک جایی مسأله ای که امروز با آن روبه رو شدی را حل کرده است یا برای مسأله ای شبیه به مسأله تو پاسخی داشته است. خلافیت یافتن آن راه حل است؛ با این تفاوت که بالاخره مسأله ی تو، مسأله ی خاص توست و راه حل تو هم راه حل خاص تو! من فکر می کنم که این دو سطر خلاصه ی داستان ماست در نظم نوآوری ... 

Somebody someplace has already solved this problem or one very similar to it
Creativity is now finding that solution and adapting it to this particular problem

شما درباره این دو سطر چه نظری دارید؟

۰۹ تیر ۹۳ ، ۰۲:۵۰ ۰ نظر
سیدعلیرضا کاشی‌زاد
پنجشنبه, ۵ تیر ۱۳۹۳، ۰۹:۴۷ ب.ظ هادی آقازاده
یک: تقسیم (Segmentation)

یک: تقسیم (Segmentation)

هادی آقازاده


چه جوری میشه یه جسم بزرگ رو تو یه محوطه کوچیک جا داد؟ با تقسیمش به اجزاش . مثالهای زیادی میشه زد. اگه آپارتمان نشین باشین قطعا با کمبود جا برای خیلی از وسایل خونه روبه رو شدین . خیلی از شرکت ها وسایل منزل رو طوری تقسیم می کنن که قابلیت جدا شدن از هم رو داشته باشه تا موقع مناسب به یکدیگر چفت بشه و کارکرد مورد نظر تأمین بشه . اما تقسیم کردن مسئله های ثانویه ای رو هم می تونه ایجاد کنه مثل هرز شدن اتصال گاه ها یا یه جایی دیگه ای مثلا خارج شدن از تلرانس و ...

خلاصه:

  • جسم را به اجزای جدا و مستقل از هم تقسیم کنید.
  • جسم را قطعه قطعه کنید. ( تا بتواند به راحتی مونتاژ شود )
  • درجه و میزان قطعه قطعه بودن جسم را افزایش دهید.

منبع عکس

۰۵ تیر ۹۳ ، ۲۱:۴۷ ۰ نظر
هادی آقازاده

سمینار TRIZ محمودآباد

محمود کریمی


پنج‌شنبه شب تا جمعه 900223 برای سمینار آشنایی با نوآوری نظام‌یافته ‌TRIZ محمود آباد بودم. چند انجمن علمی دانشجویی با همکاری نمایندگی آمل مجمتع فنی تهران میزبان برگزاری این آموزش بودند. قرار بود پس از پخش زنده عمق آب (پنج‌شنبه 900222 ـ شبکه آموزش سیما) حدود ساعت 11 شب به سمت آمل و محمود آباد برویم که با جابه‌جایی عمق آب به آینده‌ای نزدیک غروب حرکت کردیم.
بیش از 100 نفر از شاهین‌شهر اصفهان، خوی، تنکابن، قائمشهر، آمل، محمود آباد و دیگر شهرها در سالن حضور داشتند و حتی شرایط اسکان آن‌ها نیز مهیا شده بود. کل کار داوطلبانه و با اراده جوان‌های دانشجو طراحی و مدیریت شد. جالب این که بچه‌های صنایع، عمرانی‌ها را نیز با خود همراه کرده بودند و تیم اجرایی ترکیبی بود از این دو رشته.
روزگاری بود که ذوق و شوق این نوع کارها در انجمن مهندسی صنایع ایران وجود داشت و اشتیاق انجام کار نو، بین همه دانشجوهای آن زمان موج می‌زد. چند روز پیش از سازمان ملی بهره‌وری ایران که حالا به گمانم نامش چیز دیگری شده، تماس گرفتند که دفتر انجمن کجاست و نام و نشانش را می‌خواستند.
این گروه جوان پرانرژی و کاربلد که معلوم بود تجربه‌ هم دارند، بی‌ادعا و چشمداشت مادی تلاش داشتند تا شرایط یادیگری آن چه خودشان دوستش داشتند را برای دیگران همه فراهم کنند. همین جمع آذر سال 1389 در دانشگاه شمال (واقع در آمل) شرایط مشابهی را فراهم کرده بودند. امیدوارم در روزهای روشن آینده این جوان‌ها باشیم و بتوانیم چیزهایی از خاطرات این روزها نقل کنیم.

۲۴ ارديبهشت ۹۰ ، ۱۰:۰۰ ۰ نظر
محمود کریمی