این پیش‌فرض را پذیرفته‌ام که مغز من به طور طبیعی خلاقانه رفتار نمی‌کند. حالا من که در رویارویی با مساله‌ها و شرایط مختلف می‌خواهم متفاوت و خلاقانه فکر کنم، چاره‌ام چیست؟
با به‌کارگیری تکنیک‌های ایده‌پردازی (که با نام تکنیک‌های خلاقیت هم شناخته شده‌اند) به عنوان ابزار غلبه بر اینرسی تفکر می‌توان در چارچوب‌های پیش‌فرض نماند. تمرین و مهارت‌ورزی در استفاده از این ابزارها، کمک می‌کند تا به تدریج مدل تفکر ما از تکراری به ابداعی و خلاقانه فکر کردن عادت کند. در TRIZ گروهی از ابزارها معروف به CID (برگرفته از Creative Imagination Development) متولد شده‌اند تا به توسعه تفکر خلاق کمک کنند.
اینجا در TRIZ Journal با استناد به مراجعی از آلتشولر، جیمز کوالیک، سیمون لیتوین،‌ سلوتسکی و گرگوری فرنکلاخ، نام برخی‌ از آن‌ها چنین آمده است:
The Fantasy Scale, The Four floor's Scheme of Fantastic Ideas' Generation, Principles of the Fantastic Ideas Generation anf Fantogramm, The Silver Clouded Planet Game, The Snow Ball Method, The Value's Changing Method, Good-Bad Game, The Trend Extrapolation Method, Yes-No Game of Conversation with Computer, The Golden Fish Method
در همین خانواده، ابزارهای جذابی مانند STC (یا DTC) و SLP و تکنیک Focal Object با دامنه کاربرد وسیع، ویژه TRIZ هستند و گره‌گشای مساله‌های گاه پیچیده.
یادگیری
هر یک از این تکنیک‌ها و تمرین مدام کردن آن‌ها، مانوردهی در برخورد با مساله‌های مختلف را ساده و هیجان‌انگیز می‌کند. مثل دریبل زدن‌های معروف برخی فوتبالیست‌ها که همه می‌گویند چطور و او می‌گوید با تمرین! جالب این‌جا است که بیشتر این تکنیک‌ها ماهیت بازی‌گونه دارند. مثل تمرین‌های فیزیکی که اندام انسان را سر حال می‌آورند. این بازی‌ها، فکر را ورز می‌دهند و لبخند بر لبان ما می‌نشانند. چون به کمک آن‌ها ایده‌هایی می‌دهیم و جوری فکر می‌کنیم که قبلا توانش را نداشتیم. امتحانشان کنید!