واقعا چالش ­های فضای نوآوری و خلق ایده های جدید را می­ شود به هیجان پرش با کابل­ های کشی به عمق دره تشبیه نمود.

سقوط آزاد  =  تجربه رها شدن از ساختارهای تکراری جامعه

دلهره و ترس از سقوط = اضطراب جواب نگرفتن از ایده و ترس از شکست خوردن

هیجان توام با ترس هنگام تاب خوردن = بازخوردهای سینوسی جامعه به محصول یا ایده جدید

ولی نکته جالب اینجاست که پرش از ارتفاع با طناب کشسان هم، قابل سفارشی سازی است. ارتفاع پرش، میزان مخاطره و ریسک را پیش بینی می­کند. طول طناب، زمان سقوط آزاد و عمق چالش را تعیین می­ کند. میزان کشسانی طناب، تعداد نوسانات و شدت تجربه هیجان را رقم می­زند.

لذا پرش با طناب کشسان (بانجی جامپینگ) هم نسخه ای نیست که حتی برای افراد ماجراجو به یک شکل تجویز شود بلکه ورزشکار ماجراجو باید به تناسب توان تحمل خود، هیجان و تجربه خود را طراحی کند.

پس بی راه نیست که برای فضای نوآفرینی و کارآفرینی هم چنین استعاره ای بکار ببریم با این هدف که بگوییم لازم نیست توان نوآوری خودمان را با تکنولوژی ها و اختراعات روز دنبا مقایسه کنیم، چرا که هرچقدر یک ایده بدیع تر و ساختارشکنانه تر باشد، به همان نسبت تجاری سازی و عمومی سازی آن نیز سخت تر و پر هزینه تر خواهد بود.

پس اگر علاقه مند به تجربه هیجان نوآوری در این بخش از زندگی خود هستید، علاوه بر اینکه نباید از بزرگی اسم و رسم خلاقیت و نوآوری بترسید، باید مراقب باشید با هیجان بیش از حد تحملتان، خود را به کشتن ندهید!